Mijn to-do-list… Ik heb er een beetje een haat-liefde-verhouding mee, net als met de was en nog een aantal andere dingen. Je kruist er steeds iets van af, maar er komen ook altijd weer nieuwe dingen bij. Net als de was… die mand is nooit leeg! Echter, wanneer je iets afkruist of bijna alle kleding weer fris in de kast ligt, is het dan ook wel weer erg fijn.
Op mijn to-do-list staat een aantal dingen die er misschien wel nooit van gaan komen. Er staan er ook een paar op die ik zo lang mogelijk uitstel door steeds een nieuwe smoes te verzinnen. En er staan een rijtje dingen op waarvan ik weet dat ik mezelf er in verlies als ik er aan begin, dus moet ik daar de juiste momenten voor zien te vinden.
Al sinds Tyler geboren is (7-4-2016) staat zijn album van de zwangerschap, de geboorte en zijn eerste weken -1 album, schrik niet- op mijn to-do-list. Ik was hier, net als bij Hailey destijds, al tijdens de zwangerschap aan begonnen. Steeds vulde ik het dan aan als we weer een nieuwe fase hadden bereikt. Zo had ik het album voor Tyler al af tot aan de bevalling, alleen wilde ik na de bevalling dus verder gaan en was ALLES WEG! Horror! Ik heb er letterlijk (onder invloed van kraamtranen en andere hormonen waarschijnlijk) om gehuild. Nu had ik niet de puf en de tijd om op dat moment opnieuw te gaan beginnen en al helemaal niet meer toen Tyler voor een 2e keer werd opgenomen, ik vervolgens ging scheiden en verhuizen, enz. Het kwam er domweg niet meer van, maar het bleef wel knagen.
Afgelopen woensdag en donderdag was ik met Hailey in Scheveningen. Bij thuiskomst heb ik me nog diezelfde avond gestort op een albumpje van die twee dagen, omdat het er anders waarschijnlijk ook domweg niet meer van zou gaan komen. Vervolgens vond ik echter dat ik dan nu dat album van Tyler ook echt niet langer meer kon uitstellen. Het moest er nu dan toch maar van gaan komen. Verstand en vooral gevoelens op nul en gaan met dat album. Terug naar hoe de situatie toen was, bijna 3 jaar terug. Hoe was de zwangerschap, de babyshower, de geboorte, het eerste kraambezoek, enz. Niet de papa (on)bewust wat meer weg laten dan ik destijds zou hebben gedaan. Niet alleen maar foto’s van mijn kant van de familie. Niet alleen maar kiekjes van mij en de kleine man. Gewoon zoals het toen was: een zware zwangerschap, maar wel een zeer welkom kindje dat uit liefde was ontstaan.
Gisteren en vandaag heb ik me in de momenten dat de kinderen even zelf bezig waren of in bed lagen hard gemaakt voor dit album. Hailey kwam af en toe geïnteresseerd kijken naar wat ik deed en wilde haar eigen album een aantal keren bekijken. Vervolgens ging ze tekeningen maken van hoe ik in een ziekenhuisbed lag met een dikke buik, hoe haar vader naast mijn bed stond, hoe ik vervolgens ook naast het ziekenhuisbed stond. En zo nog een heel aantal plaatjes. ,,Mama, daar woonde papa nog bij ons he, in het oude huis?” -,,Ja meid, dat klopt, toen nog wel.” Zonder er verder nog woorden aan vuil te maken gaat ze door met tekenen: een vlieger die hoog in de lucht zweeft dit keer… Ik ga door met het album en zowaar, vandaag kan ik weer 1 ding van mijn to-do-list afstrepen. Het album is klaar en verzonden. Als het goed is vallen er nog deze week 2 albums op mijn deurmat en kan ik straks ook met Tyler gaan bladeren in zijn album, terwijl ik hem vertel wat hij ziet, zoals ik dat nu ook met Hailey deed…
Heb jij ook zo’n to-do-list en heb jij er ook zo’n haat-liefde-verhouding mee? Wat zijn dingen die jij uitstelt en met welke reden(en)? Ik ben nieuwsgierig… laat het me eens weten zou ik zeggen.
