Getting back in shape…
Tijdens de zwangerschap van Hailey kwam ik veel aan, maar was ik de overtollige kilo’s snel kwijt. Zo ongeveer een maand of 10 na de geboorte van Hailey was ik weer op (zelfs onder) mijn oorspronkelijke gewicht. Als ik naar de eerste “buikfoto” kijk van de zwangerschap van Tyler denk ik: ,,Ja, daar wil ik weer naar terug. Dat was een gezond gewicht en een gezonde kledingmaat. Daar voelde ik me lekker bij.” Er is natuurlijk van alles gebeurd tussen Tyler’s geboorte en nu, dus het is wel te verklaren waarom ik die extra kilo’s nog niet kwijt ben, maar nu wil ik er dan toch wel een keertje vanaf. Deze “reis” zal ik hier ook delen, gewoon voor de motivatie, want je wilt natuurlijk niet moeten melden dat het niet lukt 😉
Iets meer dan een maand geleden postte ik deel 1. Inmiddels geeft de weegschaal 91.9 aan. Ik ben dus niet aangekomen. Er zijn wel degelijk een paar kilo’s af, maar het gaat echt niet hard en daar moet wel wat aan gaan veranderen nu. Gestaag is leuk, maar dit is wel heel gestaag, dus iets vlotter is beter 😉
“Toevallig” hadden we (mijn vader, met wie ik normaal gesproken squash, en ik) een bijeenkomst bij het squashcentrum. Het ging over de huidige ontwikkelingen. Al met al is de toekomst van het squashcentrum een beetje onzeker met allerlei logische redenen. De grootste reden is het niet groeiende aantal leden en de tegenvallende omzet aan de bar. Nu moet ik zeggen dat ik voor dat laatste ook verantwoordelijk ben als ik ga squashen, want ik kom er dan om te spelen en niet om te drinken, waar mijn vader al zijn verloren kilo’s door de sport er weer aan drinkt in biertjes in die derde helft. Er ging wat veranderen in de abonnementen, waardoor ik maar eens even moest gaan kijken wat ik nou precies wilde op het moment dat mijn huidige abonnement op de squash zou aflopen.
Een tijdje geleden had ik ook al eens een beetje rond zitten neuzen of er iets van een sportschool in de buurt was voor mij. Curves vond ik altijd leuk, maar is hier niet open in de weekenden en niet in de avonduren. Nou ja, tot half 8 zijn ze open, maar dat is voor mij te kort. Met hun openingstijden zou ik betalen om 1x in de week (de donderdagochtend) een rondje te kunnen maken. De sportschool hier had gunstigere openingstijden, maar geen squashbanen dacht ik en in ieder geval geen tegenstanders. Dan zou ik dus naast het lidmaatschap van de sportschool ook nog mijn contributie hebben voor de squash… Bovendien las ik in Ruurlo niets over kinderopvang. Dan was er nog de sportschool in Borculo, waar wel kinderopvang is, maar daar betaalde je dan weer 1.50 per keer voor en dan kon je wel een combinatie abonnement met het zwembad afsluiten waar dan wel weer squashbanen zijn, maar geen tegenstanders. Al met al dus niet wat ik zocht.
Bij de sportschool in Vorden, die van dezelfde eigenaren is als het squashcentrum, zit het squashen er bij in en hebben ze ook een sauna en zonnebank, waar je gebruik van kan maken. Als ik het abonnement van mijn keuze bij deze sportschool zou afsluiten zou ik zo’n 25 euro meer betalen dan wanneer ik mijn weekend abonnement op het squashcentrum zou verlengen. Voordeel is dan wel dat ik de hele week kan squashen en niet alleen in het weekend, dat ik gebruik kan maken van de sauna en de zonnebank na het sporten en dat er hier wel op verschillende (ook de juiste) dagen kinderopvang is waar je gratis gebruik van kunt maken. Dat lijkt wel aardig op dat wat ik zocht zullen we maar zeggen.
De mail naar de sportschool is verstuurd om te bekijken hoe en wat, omdat mijn abonnement op de squash pas in november af loopt en ik het liefst natuurlijk eerder dan dat begin. Verder komt het gure weer er aan en leek het wel zo verstandig een alternatief te bedenken voor het wandelen op de donderdagavond… Het risico dat we niet gaan is vrij groot en dat zou zonde zijn. Dus kijken mijn “wandelpartner” en ik nu naar andere mogelijkheden. Aquajoggen of banen trekken behoort tot die mogelijkheden. We gaan het zien…
Ondertussen blijf ik wel gewoon letten op wat ik eet en probeer ik vooral zo min mogelijk te snoepen en sta ik regelmatig (maar nog wel te kort en te weinig) op de Twist & Shape waar ik het over had in mijn vorige blog. In de kilo’s merk ik het nog niet zo, zoals ik al meldde aan het begin van dit stukje tekst. Wel heb ik het idee dat mijn buik al een beetje minder is dan ie was en kan mijn riem een gaatje strakker.
Het blijft een “wordt vervolgd verhaal”, want voor alsnog zit ik natuurlijk nog lang niet op mijn streefgewicht of in mijn streefkledingmaat. 😉