Herinner je je mijn post nog over het echtpaar dat al 60 jaar getrouwd was? Dat bruidspaar dat ik mocht vastleggen op de dag dat de wethouder zou komen om ze te feliciteren? Herinner je je dan ook nog dat dat inmiddels al 2 (bijna 3) weken geleden is en dat ik het feestje dat weekend erop ook mocht vastleggen? Ik wel! Wat heb ik een geweldig weekend gehad!
Zaterdagochtend, 2 november, zit ik om 7.30 uur in de auto onderweg naar Arnhem. Om 8.30 kan ik namelijk de lens en extra camera ophalen die ik gehuurd heb bij BudgetCam. Omdat ik volgend jaar met de bruiloft die ik mag vastleggen ook heel graag met 2 camera’s en 2 lenzen wil schieten, kan ik dit nu mooi even oefenen. Ik heb er zin in! Zo rond 8.15 parkeer ik de auto bij mijn broertje en schoonzusje voor de deur en loop door het CS naar BudgetCam. Eenmaal de lens en camera opgehaald ga ik even een bakkie doen bij Frank en Karin voor ik weer naar Ruurlo rijd.
Ik moet die middag pas om 14.30 bij ’t Vierspan in Borculo zijn, dus ik heb nog alle tijd om de instellingen allemaal te regelen, mijn koffer in te pakken met alle apparatuur en nog even wat proefplaatjes te schieten. Dat is toch prettig. Zo rond 14.00 vertrek ik en kom ik tegelijk met het echtpaar aan. Perfecte timing. Er is nog ruim tijd voor wat eerste detail shots en wat spelen met licht en instellingen. Relaxed ga ik de middag in en dat gevoel blijft eigenlijk de gehele middag wel aanwezig. Ik voel me welkom en ben zo blij met die gehuurde lens (Sigma 70-200mm f2.8 Sport), waarmee ik onopgemerkt iedereen op de foto kan zetten. Mooie scherpte-diepte, goed licht, snelle focus. Yes, dit is een goede keus. De binnenkomst van alle gasten, koffie met gebak, het springkussen buiten, de onderonsjes hier en daar, het buffetje… ik leg het allemaal vast. Buiten het geheel op een zo mooi mogelijke manier vastleggen is 1 doel, maar er is ook nog een andere uitdaging die ik mezelf gesteld heb. Er is 1 persoon aanwezig die ernstig ziek is en daar wil ik ook wat mooie portretten van maken. Tegen 19.00 zit ik weer in de auto met een moe maar voldaan gevoel. Het is een gezellige middag geweest en volgens mij zijn mijn doelen behaald. Thuis even snel de foto’s op de harde schijf en een paar voorproefjes de deur uit doen, maar dan lekker slapen.
De volgende ochtend sta ik om 9.00 weer op de parkeerplaats van de kasteeltuin namelijk. Er was al eens eerder afgesproken met Karin (schoonzusje) 
en familie, maar dat kon toen niet doorgaan in verband met het weer. Deze dag zijn de weergoden ons een stuk beter gezind en kan ik ook gelijk uitproberen hoe deze gehuurde lens presteert bij het maken van portretten. Wederom ben ik onder de indruk! Het wordt me steeds duidelijker dat dit wel de lens moet gaan zijn die ik wil kopen en dat ik niet zo nodig door hoef te sparen voor een 1000 euro duurdere Canon variant. Super toffe lens dit! We maken een kort rondje kasteeltuin, schieten heel wat plaatjes weg en drinken nog even een kopje koffie bij de Oranjerie, voor we allemaal onze eigen weg gaan.
Ik zet koers richting de sporthal, omdat daar wat volleybal gespeeld wordt en ik deze lens ook in de zaal graag wil uitproberen. Dat zal toch ook een van de dingen zijn waarvoor ik de lens uiteindelijk graag wil gebruiken: zaalsport. De lens blijft me werkelijk verbazen. Gelijk bij de eerste foto ben ik alweer onder de indruk van hoe lichtsterk de lens is. Dat vervelende licht in die donkere sporthal van Ruurlo laat deze lens niet blikken of blozen. Ook bij de sport is de scherpte-diepte zo gaaf aan deze lens! Ja hoor, veelzijdig ook nog eens dus.
Na een half uurtje volleybal fotograferen stap ik weer in de auto. Op weg naar de Veldhoek dit keer. Hier is de Geldersche Keepersschool aan het trainen. Een van de keepers is de zoon van een vriendin van me en daar mag ik mijn gehuurde lens ook met alle liefde even uitproberen. Terwijl de keepers door de lucht vliegen om de ballen te vangen heb ik de tijd van mijn leven met de lens en camera. Heerlijk! Wat een genieten! En dan is het ook nog eens prima weer. Ik houd d’r van. De jongens zijn blij met de voorproefjes als ik die toestuur. Gewoon even wat foto’s van de achterkant van mijn camera in dit geval, maar toch. Ze zullen echter nog even moeten wachten op het resultaat, want het feestje van de zaterdag gaat voor.
’s Middags zou ik nog even met Jeannette wat foto’s gaan maken, maar eindigen we uiteindelijk bij mij aan de keukentafel. Even kijken hoe dat Adobe Bridge precies werkt en wat kletsen. Genoeg foto’s om te bewerken lijkt me, dus dit is dan wel net zo fijn. Bij iedere foto die ik op mijn scherm zie, ben ik opnieuw verbaasd over de kwaliteit. Dat is dus prima zou ik denken. Als om 18.00 de kinderen terug worden gebracht door hun papa ben ik wel erg moe, maar zeker voldaan. Dit soort weekenden, daar wil ik er wel veel meer van! Alleen is het dan wel vanaf dat moment tot aan gisteren ploeteren om (naast werk en andere bezigheden) de foto’s te bewerken en af te leveren. Waarom het professionele fotografen vaak een week of 2 (of langer) kost om foto’s af te leveren is me nu geheel duidelijk. 😉 Iedereen is tevreden met de gemaakte foto’s en ik net zo goed. Weekend geslaagd dus.
