Jeetje, het lijkt alweer een eeuwigheid geleden dat ik de camera vast had. Zo’n 2 weken terug ging ik nog met Jeannette flamingo’s spotten, gewoon omdat het wel weer eens tijd was eens te gaan fotograferen samen. Die flamingo’s lieten zich niet zien, dus waren we snel weer terug. Wel met de afspraak om snel een nieuwe datum te prikken om bijvoorbeeld eens wat fanatieke mensen op de fiets vast te leggen. Vandaag is die dag!
Er ligt ijs op de ruiten van de auto’s in de straat. Mijn telefoon geeft aan dat het slechts 1 graad boven 0 is. Het mag de pret niet drukken. Wat heb ik een zin om sportende mensen te gaan fotograferen, want ik kan me werkelijk niet heugen wanneer ik dat voor het laatst deed. En dat terwijl het toch echt een van mijn passies is: sportfotografie.
Vanwege corona liggen zaalsporten als handbal en volleybal op het moment stil. Ook waterpolo mag nu niet. Wat vond ik dat leuk die ene keer dat ik zo’n wedstrijd mocht fotograferen! Nog even geduld en dan kan ik hopelijk weer langs het water staan met mijn camera en beslagen bril. Maar voor nu moesten we wat anders bedenken. Iets dat wel mag binnen de corona regels en wat dan ook nog een beetje leuk is om vast te leggen. Iets uitdagends. Iets snels als het even kan. Iets in de buitenlucht. En dan kom je langs de Kaleberg in Barchem rijden, waar auto’s en busjes met fietsdragers bij bosjes geparkeerd staan. Dat moest het worden!
Het “toeval” wil dat fotografiemaatje Jeannette zelf ook graag op de mountainbike stapt, dus ook wel wat heeft met deze tak van sport. Hoewel ze doorgaans minder heeft met de sportfotografie, zoals ik wat minder heb met landschapsfotografie, zijn er nu dus wel raakvlakken. En vorig jaar heb ik al een wedstrijdje mogen vastleggen van de zoon van een collega, wat ik ook echt supertof vond.
Gisteravond heb ik alle apparatuur al klaar gelegd, zoals ik dat altijd doe. Er is op mijn Oypo site al een map (https://www.oypo.nl/nl/f7001743225610e4) aangemaakt voor de foto’s en de visitekaartjes zitten in de tas. Het is dus over een ongeveer 45 minuten een kwestie van hopen dat de zon de ramen van de auto al ontdooit heeft, de spullen bij elkaar pakken, dikke jas, handschoenen en snowboots aan en gaan.
Mocht je je toevallig met je mountainbike begeven op het terrein waar we zitten/staan, zwaai gerust, maar zorg dat je niet valt 😉 En houdt http://www.oypo.nl/gerdioonk in de gaten voor de foto’s. Tot straks!
