Geen dauwtrappen, -fietsen, -stappen of wat dan ook voor mij vandaag. Is dauwfotograferen een ding?? Dan is dat wat ik vanmorgen heb gedaan. 😉 Badjuf Christa, die overigens afgelopen week maar liefst 40 jaar badjuf was, lag om 9:00 voor de eerste groep (van de 3 van vandaag) zwemleskinderen in het water. Aangezien mijn zoon in de laatste groep zwemt en ik vrijwilliger ben voor de zwembadstichting, had ik bedacht dat ik maar eens foto’s zou maken van dit toffe onderdeel van het Ruurlose Zwembad.
Gekleed in wetsuits of andere kleding om het een beetje warm te laten zijn melden de eerste kinderen zich om 9:00. We maken op verzoek van badjuf Christa eerst een groepsfotootje, voor een verrassing waar ze natuurlijk verder nog niets over gaat zeggen. Daarna wordt er koers gezet richting het diepe bad om van de rand te springen. Even proeven aan het “grote diepe bad”. Superspannend natuurlijk, maar springen doen ze allemaal, vol van vertrouwen dat de badjuf ze niet los zal laten.
Daarna naar “hun eigen bad”. Ja, hun eigen bad, want voor het publiek mag dit deel van het zwembad helaas nog niet open ivm Corona. Heen en weer rennen, drijven met een buis, neus in het water, zonder buis drijven op het water en ga zo nog maar even door. Vol enthousiasme en humor laat badjuf Christa de kinderen precies doen wat de bedoeling is. Het plezier in het lesgeven spat er vanaf en wat vinden de kinderen het (vrijwel allemaal) ontzettend leuk, ondanks de kou.
Snel afdrogen en aankleden en zaterdag gewoon weer opnieuw aantreden. Wat een bikkels, wat een kanjers en wat is het leuk om dit een keer te hebben kunnen vastleggen. Tijd om de foto’s te bewerken en iedereen blij te maken met de plaatjes. Wat hou ik toch van mijn vrijwilligers”werk” voor deze stichting op dit soort momenten. 🙂
