Vandaag stond er iets nieuws op het programma om te fotograferen: motorcross. Jeannette had al eens genoemd dat ze dat graag eens wilde proberen. Mij leek dit ook wel een leuke uitdaging, dus maar eens zien of we konden gaan als er iets voorbij kwam. Vandaag was de dag.
Jeannette rijdt bij mij langs, terwijl ik al klaar sta om zo in te stappen. Op naar Zelhem, want daar is de Enduro vandaag. Googlen leerde ons dat dit een route is over onverharde wegen, bouwlanden en het bos. De route is bekeken, maar dat betekent niet dat we het makkelijk kunnen vinden vandaag. Bovendien denken we aan het begin van de route te staan en blijkt dit later het einde te zijn.
Als we in de buurt komen, zien we een terrein (weiland) waar veel auto’s staan. Daar moeten we naar toe en dat lukt. Parkeren, uitstappen en een eerste geschikte plek vinden. Ook dat lukt.
Vlakbij zijn wat behendigheidsonderdelen, wat al leuk is om vast te leggen, maar in de verte zien we dat er gesprongen wordt ennnn hopen we dat er wat mooie bochten zijn om plaatjes te schieten. Iets met opspattend zand en zo, dat lijkt ons wel wat.
Even een stukje verder doorlopen dus, om te zien hoe we daar dan kunnen komen. Het valt allemaal niet mee, maar we vinden het wel. Een mooi plekje waar de crossers net uit een kuil komen en vrijwel gelijk een bocht door moeten. Het blijkt een mooi stukje terrein te zijn, waar we een groot gedeelte van de foto’s maken. Hier en een meter of 15 naar rechts, daar is ook een leuke bocht.
Als we hier voor ons gevoel klaar zijn, lopen we terug naar de auto, om het Hengelse Zand op te zoeken. Daar zou ook nog een mooi terrein moeten liggen denken we. Onderweg naar het weiland waar de auto staat komen we nog wat deelnemers tegen die hun hand opsteken of een wheelie maken. Toch ook wel gaaf voor de foto.
Maar dan… hoe komen we bij het Hengelse Zand? We gaan op zoek en als we denken dat we het gevonden hebben, vragen we een man op een bankje of hij misschien weet waar we de mooiste plaatjes kunnen schieten. Hij denkt dat we een stuk terug moeten en dan vanaf de andere kant richting de oude crossbaan zouden moeten lopen. Okay, terug naar de auto en naar de andere kant. Tenminste, dat is het plan, maar ik vraag het toch voor de zekerheid nog even aan iemand die bij de organisatie hoort: ,,Meneer, mag ik u wat vragen? Wat is de beste plek om te fotograferen?” Hij vraagt mij wat ik wil vastleggen. Enigszins verbaasd dat hij niet begrijpt dat we de enduro fotograferen, leg ik dat uit. Nu blijkt alleen dat ze hier al lang en breed geweest zijn op dit stuk. Er komt geen motor meer langs en de enige plek waar nu misschien nog iets aan de gang is, is bij de club, geeft hij aan. Oeps…
Nou ja, dan maar op naar het circuit van Motorclub Ruurlo, want daar zou men nu moeten kunnen trainen. Ook dit blijkt lastiger te vinden dan we hadden bedacht. De volgende keer toch maar iets beter voorbereiden. Komen we aan bij het terrein… blijkt het ook hier verlaten te zijn! Hij gaat lekker vandaag. Het geheel is dan wel weer een goede les voor een volgende keer: bekijk de route goed ennnn blijf gewoon op 1 plek! En voor dit moment gaan we gewoon fijn even een latte macchiato drinken, want die hebben we wel verdiend. 😉
Tot een volgende keer, motorcross… ik vind het leuk!
Mocht je nou iemand kennen die hier bij was of mocht je zelf op een van de motoren hebben gezeten? Check dan vooral even mijn Oypo pagina om foto’s van vandaag te bestellen:
