Zaterdag 6 november 2021, ik zit op de verjaardag van mijn moeder en ben ondertussen sinds de ochtend met Jeannette een plannetje aan het uitdenken voor de volgende dag. We gaan fotograferen bij de GOW Lochem en zullen dit voor het eerst als duo gaan doen. Maar dat is natuurlijk niet zomaar geregeld.
Het begint al in de ochtend, als de kinderen en ik nog niet heel erg lang uit bed zijn. We appen even wat heen en weer over het tijdstip en de plek van verzamelen, als ik me bedenk dat het misschien wel handig is als onze beider foto’s op dezelfde plek te vinden zijn. Een gezamenlijke Oypo-pagina dus. Jeannette is het hier mee eens en dus gaan de raderen draaien.
Met behulp van de zoons van Jeannette, wordt er in no-time een naam bedacht, een logo gemaakt, een oypo-pagina opgezet en een domeinnaam gereserveerd. ’s Avond drukt Jeannette nog een paar kaartjes en een paar QR codes om op te hangen. Hieperdepiephoera, “Pictures by Us” is een feit.
Zondag 7 november zouden we verzamelen bij het zwembad, maar als ik aan kom rijden (ik ben iets eerder dan Jeannette), zie ik een pijl die me naar de andere kant van de weg wijst. Ik besluit daar te parkeren en Jeannette te bellen over waar ik sta. Dit is makkelijker dan bij het zwembad, want vanuit het weiland loop je hier zo naar de baan. Als Jeannette aan komt rijden, zit de eerste auto al vast in de blubber, maar dat mag de pret niet drukken.
We lopen richting de start, waar ook de koek en zopie te vinden is. Even de plakkaten met QR codes achterlaten, de apparatuur gereed maken en dan is het al haast zo ver dat ze gaan starten. Tijdens het inrijden en de parcours- verkenning kunnen we mooi alvast wat plaatjes schieten en de instellingen checken. Even een goed plekje of 3 zoeken waartussen ik kan wisselen gedurende een run en dan mag het beginnen wat mij betreft.
9.30 gaat de eerste groep van start. Ik sta om te beginnen bij een bult. De renners moeten er nogal wat moeite voor doen om boven te komen, maar de meesten redden het zittend. Een enkeling moet afstappen. Het is wel een goede plek om te staan. Volgens mij heb ik iedereen die langs komt er wel op staan. Veelal met een geconcentreerd gezicht, een enkeling met een lach omdat hij/zij me ziet staan. Jeannette is een stuk het bos ingelopen om de deelnemers vanaf een andere plek te fotograferen. Er zullen ongetwijfeld een heleboel mooie plaatjes uit gaan komen. Ik ben nu al benieuwd.
Ergens halverwege de ochtend voelen we ineens druppels. We krijgen een enorme plens regen over ons heen. Dat is toch wel jammer, als je je bedenkt dat je de regenponcho hebt achtergelaten, omdat de zon zo mooi scheen toen je wegging. Schuilend onder een boom, met de camera onder de jas, wachten we de bui maar even af. Net als ik het wil opgeven, komt de zon weer door. Terug naar mijn vertrouwde plekje bij de bult dan maar en nog even verder schieten.
De laatst startende groep maak ik niet helemaal van begin tot eind mee, want ik moet op een gegeven moment toch echt de kinderen op gaan halen bij opa en oma. Wel ben ik blij dat ik gebleven ben, want die regenbui heeft ook onwijs veel water op de baan gegooid, waardoor de deelnemers echt wel heel erg onder de drek zitten. Al met al levert dat wel superplaatjes op. Het voordeel van deze sport is dat ze verschillende keren langs komen en je dus altijd wel 1 foto hebt van iedere deelnemer. En als je met zijn 2en gaat heb je ook nog het vangnet van de ander, mocht je er onverhoopt iemand toch helemaal niet op krijgen. Het bevalt wel goed zo samen.
Ik app Jeannette, die nog midden in de bush staat, even dat ik weg moet en loop naar de parkeerplaats. Daar blijkt het toch best lastig te zijn voor sommigen om uit het blubberige weiland weg te rijden. Hoe dan ook, ik ben uiteindelijk onderweg. ’s Avonds bewerk ik de foto’s set voor set, terwijl ik per app contact houd met Jeannette. Als ik de derde serie foto’s wil gaan uploaden naar Oypo gaat er echter van alles mis. De harde schijf wordt ineens niet meer gelezen en alle foto’s zijn weg… Gelukkig had ik ze nog op het kaartje staan, maar dit zal dan morgen verder aangepakt moeten worden. Even niet meer vandaag. Bedtijd…
