Zaterdagochtend 6:45 uur en Jeannette staat voor mijn deur. Het plan van deze dag is om net voor zonsopkomst in de buurt van een landgoed te zijn, waar hopelijk wat reeën en andere dieren te fotograferen zijn. Omdat het bewolkt is, wordt het later licht en gaan we dus eerst nog even een bakkie koffie drinken om beter wakker te worden. Het is rond 7:15 als we op de plek van bestemming uit de auto stappen.
Jeannette en ik lopen een grote ronde, maar de dieren laten zich niet zien. We fotograferen hier en daar een paddestoel of iets anders dat standaard in het bos te vinden is in de herfst, maar verder gaat het liedje “in het bos zijn de wilde dieren, in het bos, in het bos…” niet op vandaag. We hebben gelukkig wel onze beweging gehad zo en het is 9 uur als we terug in de auto stappen. Maar wat nu dan? Het is nog vroeg en om nou te zeggen dat het fotograferen bevredigend was zo… nee, niet echt.
We hebben iets gelezen over de Enduro in Vorden. Laten we daar maar eens gaan kijken. Dat is toch in de buurt en als het niks is, dan zijn we zo thuis. Het kost, net als de laatste keer dat we bij de motorcross gingen fotograferen, wat moeite om een goede plek te vinden, waar we dan ook nog eens de auto kwijt kunnen. Maar het lukt. En dan blijkt het ook nog eens een topplek te zijn met opspattend water, wanneer ze er door rijden dan. De reacties zijn leuk, men lijkt enthousiast dat we er staan. Menig Wheelie wordt uit de kast getrokken. En het perfecte plaatje: een wheelie door die plas water, heb ik er na een half uurtje denk ik op staan. Tof! De foto’s van dit fotomoment zijn te vinden op: https://www.oypo.nl/B5AA33A66A644084
Wanneer het gaat regenen en we hetzelfde plaatje (van een andere coureur) wel genoeg hebben geschoten, gaan we maar eens terug naar mijn huis. Even een bakkie koffie en dan reageert de smid met een tijd waarop we bij hem mogen fotograferen. Het volgende onderdeel van een, uiteindelijk, supergave fotodag.
Ralf Toevank is een smid in Ruurlo. Hij is bezig met een beeld waarin de urn van mijn vader zal komen en ik mag foto’s maken tijdens dat proces. Behalve dat het ik verwacht dat het een mooi beeld zal gaan worden, is het vastleggen van dat proces natuurlijk ook wel heel gaaf. Uiteraard lijkt het Jeannette ook wel wat om te fotograferen, dus gaat ze mee en hebben we ons 3e programma onderdeel voor die middag op de planning.
Eenmaal binnen bij Ralf in de werkplaats, zijn we al snel enthousiast. Het duurt namelijk niet lang of er komt een lasapparaat en een slijptol aan te pas. Dat levert, samen met de mooie omgeving, natuurlijk mooie foto’s op. Met zo’n 800 plaatjes ga ik in ieder geval daar de deur weer uit, ongeveer 1,5 uur later. En dat is dan alleen op mijn camera. Jeannette zal er ongetwijfeld ook voldoende hebben gemaakt. Het gaat een mooi stuk”je” kunst worden, daar ben ik van overtuigd. En Jeannette en ik hebben een mooie dag vol fotografie achter de rug. Op dat moment hebben we nog wel wat bewerk-werk voor de boeg, maar vooruit, dat mag de pret niet drukken.
