Getting back in shape…
Tijdens de zwangerschap van Hailey kwam ik veel aan, maar was ik de overtollige kilo’s snel kwijt. Zo ongeveer een maand of 10 na de geboorte van Hailey was ik weer op (zelfs onder) mijn oorspronkelijke gewicht. Als ik naar de eerste “buikfoto” kijk van de zwangerschap van Tyler denk ik: ,,Ja, daar wil ik weer naar terug. Dat was een gezond gewicht en een gezonde kledingmaat. Daar voelde ik me lekker bij.” Er is natuurlijk van alles gebeurd tussen Tyler’s geboorte en nu, dus het is wel te verklaren waarom ik die extra kilo’s nog niet kwijt ben, maar nu wil ik er dan toch wel een keertje vanaf. Deze “reis” zal ik hier ook delen, gewoon voor de motivatie, want je wilt natuurlijk niet moeten melden dat het niet lukt
Okay okay, het is er niet ver onder, maar ik stond vanmorgen op de weegschaal en deze gaf eindelijk weer eens een getal onder de 90kg aan! Nog steeds veel te zwaar, en nog steeds moet er zo’n 20kg af, maar eerst eens onder die 90kg komen was toch wel even een “ding”. Hoewel ik er echt nog lang niet ben, merk ik wel dat het vel allemaal wat strakker begint te vallen. Dat broeken wat beter passen, enz. Maar in de kilo’s wil(de) het nog niet zo vlotten. Vandaar dat het wel een heel ding ging worden om onder de 90kg te komen. Als dat moment dan eindelijk daar is, is dat toch wel fijn.
Het is overigens niet alleen fijn om (heel) langzaam maar zeer zeker die kilo’s te verliezen, maar ook dat je je er zoveel beter door gaat voelen is misschien nog wel belangrijker. Dat weet ik eigenlijk wel zeker. Voor mij betekent het in ieder geval dat ik steeds meer energie heb. Dat ik aan het eind van de dag nog een blogje kan schrijven, of een tutorial kan volgen over de fotografie, of wat foto’s kan bewerken die ik gemaakt heb. Of het betekent dat ik op de momenten dat ik daar de kans toe heb een hele kasten-/bureauwand op Tyler’s kamer kan maken from scratch. En dat ik daarna nog verder kan met de “verbouwing” van Hailey’s kamer en de kastenwand in de woonkamer en het pimpen van het TV meubel het komend weekend. Kortom: het is zo fijn dat de vrije tijd nu weer anders ingevuld wordt dan door op hetzelfde tijdstip als de kinderen het bed in te duiken.
Dit wilde ik alleen maar even mededelen eigenlijk: dat het de goede kant op gaat. Dat er nog een stijgende (of dalende, hoe je het wilt bekijken) lijn in zit. 🙂